სად არის შენი სახლი?

ალბათ იქ,
სადაც ვინმე გელის და გრძნობ სითბოს მათგან,
ან იმ შიშველი კედლებიდან,
რომლებსაც ერთ დროს იმეტებდი მუშტებისთვის,
რომელიც მისთვის შესაძლოა მოფერებასავით იყო,
ახლა კი გეცოდება, ცრემლი გდის..

გადის დრო..
გული გწყდები, რომ ხვდები,
ეს უბრალოდ შპალერმოლამაზებული გაგაჯული ბეტონია,
რომელსაც არ გააჩნია მეგობრობის უნარი.
მას შეუძლია დაგიცვას სიცივისგან და გაცხოველებულთაგან,
ასევე შე...

დრო.
ათას კაცში მარტო.
დგომა და ლოდინი.

სიტყვა.
სახეზე სითბო.
ხასიათი და განწყობა,
ემოცია,
რომელსაც ვერ შევურჩიე ფერი.

ნიღაბი გაქვს ვარდის,
მაგრამ შენში ვხედავ მინდვრად ამოსულ
მარტოსულ გვირილას
და ყოველი შემოხედვისას სულიერად ვივსები.

დავდუმდებოდი,
რომ არ მქონოდა ნახატი,
რომლის ყურებისას შენს სამყაროში ვცურავ.

... და მიხარია,
რომ მე ის უბრალოება შევიცანი,
...

28, 29, 30 ოქტომბერი

I დღე — 17:00-იდან — 20:00 (გახსნა)
II დღე — 12:00-იდან — 17:15
III დღე — 12:00-იდან — 17:00 (დახურვის დღე)

გალერეა უნივერსი
თბილისი, კოსტავას 68
ნიკა ძამიაშვილის გამოფენა "დრო"

ამდენი უსამართლობისა და ტანჯვა-წამების
გამოვლის შემდეგ,
ერთადერთი თხოვნაღა მრჩება უფალთან მისატანი.

ღმერთო,
დრო უნდა ჩერდებოდეს
ჩვენს ბედნიერ წამებზე..

იყავი ჩუმად.

დრო მოიტანს თავისას,
ოდეს.
მაგრამ როდის?

მე ახლა მინდა ჩაგეხუტო!..

საკუთარ სულში ნაპოვნი მზეც
ოდესმე,
ჩემს გარეშეც ამოვა,
მაშინ, როდესაც კალმის
ხელში დაჭერასაც კი ვერ მოვახერხებ.

მოვა დრო,
მე აღარ ვიქნები,
მაგრამ ჩემს წილ მზეს,
მაინც ამოვიყვან თქვენს გულებში,
მწამს!..

გმადლობთ, რომ დრო დამითმეთ. <3 Tammy Kekelidze — ნიკა ძამიაშვილი რატომღაც ყველა გენიოსს ერთი და იგივე ხვედრი ხვდათ წილად Nino Akhalkatsi Art — ნიკა.... მე მუდამ დრო რამდენიც უნდა ან არ უნდა გავიდეს, იგივენაირად თქო.. ახლა მხოლოდ მისი ხელის ჩაკიდება და ყველაფერი კარგად იქნება..

�ავი ჩუმად. დრო მოიტანს თავისას, ოდეს. მაგრამ როდის? მე ახლა მინდა ჩაგეხუტო!..

დრო. ათას კაცში მარტო. დგომა და ლოდინი. სიტყვა. სახეზე სითბო. ხასიათი და განწყობა, ემოცია, რომელსაც ვერ შევურჩიე ფერი.

ნ. ს დრო. ათას კაცში მარტო. დგომა და ლოდინი. სიტყვა. სახეზე სითბო. ხასიათი და განწყობა, ემოცია, რომელსაც ვერ შევურჩიე ფერი.

ღმერთო, დრო უნდა ჩერდებოდეს ჩვენს ბედნიერ წამებზე..

მოვა დრო, მე აღარ ვიქნები, მაგრამ ჩემს წილ მზეს, მაინც ამოვიყვან თქვენს გულებში, მწამს!..

დიდი მადლობა ყველას, ვინც დამითმეთ დრო და მობრძანდით, ვინც ვერ შეძლო, მაგრამ ძლიერ სურდა. გმადლობთ რომ არსებობთ. მიყვარხართ!. <3 ასევე დიდი მადლობა შემოთავაზებისთვის, დაპატიჟებასა და ყველაფრის ...

ოთახი, სადაც ფიქრის დრო რაც უფრო მატულობს, თავის დაღწევის იმედი მცირდება, რადგანაც ფანჯარა არსაით ჩანს.

მომწერეთ პირადში, დრო და ადგილი.. ცუდად ვარ, უკვე,, არც გამოფენა, არც რაიმე აქტივობა, ეს კი არა, სახლი და არც მაღაზია, არც ეზო, ისაც ...

გადის დრო. ველოდები შენგან წერილს და ვხვდები, მთებს გადავდგამ ჩვენი ჯერ არჩასახული ბავშვისთვის. მთელი ჩემი ცხოვრება ის ერთადერთი ნახატია, რომელსაც შენი მზერა ...