შედეგები 1-10 მიახლოებით 31 მოთხოვნაზე ქუჩა
|
სახეზე მომემატა ნაოჭი,
წვერიც გამიხშირდა. მიღრმავდება თვალს ქვემოთ ღრმულები. მივხვდი, ჩემს ეზოში ონკანიდან დღემდე წვეთავს ჩემს მიერ განვლილი და დარჩენილი წლები!.. 2015-16 წ. |
|
მე ჩემს ეზოში ამოსულ ყვითელ სიკეთეებთან.. |
|
დავიჭიროთ ყველა ცხოველი (არა მხოლოდ ოთხი ფეხიანი) და მათივე უსაფრთოებისთვის გამოვკეტოთ გალიებში და მივცეთ ყველას ბოსტნეული და მწვანილი, თვითონ ხალხი კი ვიკვებოთ მხოლოდ ხილით.
გამოვიგონოთ ისეთი ენა, რომელიც გააერთიანებს როგორც მთელს მსოფლიოს ამ მომენტში, ასევე უამრავი წლის შემდეგაც. და ამ ყველაფრის შემდეგ, როდესაც შევძლებთ რომ ცხოველები შევაჩვიოთ ნადირობას და ჩვენ დავეკონტაქტოთ დედამიწაზე ნებისმიერ ადამიანს, მაშინ ჩვენში ჩავკლავთ ცხოველური ინსტინქტები და ვიმოქმედოთ გულით... |
|
მარტოკაცის ბინაში მეტია ღმერთი,
ვიდრე მთელს მის ქუჩაზე.. კარის გამოხურვამდე პირჯვრის გადაწერა ქუჩაში მეგობრის დასამშვიდობებლად აწეული ხელივითაა, რომელიც მახსენებს ტრანსპორტიდან შემჩნეულ ახალგაზრდა გამხდარი გოგონას სახეს, რომელშიც დავინახე დედობრივი სითბო და ტკივილი რომელიც ისეთივე ამოუხსნელია ჩემთვის, როგორც ბინაში დატოვებული ღმერთი, რომელმაც ჩემს გვერდით იმგზავრა. |
|
მე ვარ გზა.
მე არ გამაჩნია ბინები, ნომრები, შუქნიშნები.. ვმეგობრობ ცხოველების ნაბიჯებთან და მოძრავ, ჩამორჩენილ ხეებთან.. მე ვარ გზა და შენ ცდილობ სადმე გამიყავანო, როდესაც ვერ ხვდები, რომ არასდროს ვმთავრდები, უბრალოდ ვგრძელდები უსასრულოდ.. მე ვარ გზა, შენამდეც და შენს იქითაც. ჩემზე შესაძლოა ვინმემ ჩაიროს და ვიღაც გაჩერდეს. შენი გული ფანჯრებია წიგნში სანიშნივით მაგრამ დაკეტილი როგორც განძის სკივ... |
|
მარტოკაცის ბინაში მეტია ღმერთი,
ვიდრე მთელს მის ქუჩაზე.. კარის გამოხურვამდე პირჯვრის გადაწერა ქუჩაში მეგობრის დასამშვიდობებლად აწეული ხელივითაა, რომელიც მახსენებს ტრანსპორტიდან შემჩნეულ ახალგაზრდა გამხდარი გოგონას სახეს, რომელშიც დავინახე დედობრივი სითბო და ტკივილი რომელიც ისეთივე ამოუხსნელია ჩემთვის, როგორც ბინაში დატოვებული ღმერთი, რომელმაც ჩემს გვერდით იმგზავრა. |
|
მე არასდროს გამიკეთებია, რომელიმე პოსტის რეკლამა ინტერნეტში, კერძოდ სოც ქსელებზე დაბუსტვას ვგულსიხმობ, რომ არ მოვეწვიე თამარას საღამოსა და გამფონისთვსი წიგნის მაღაზიაში და რომ არ გამოვსულიყავი 27-ზე, ამ წლის ფოტო არც მექნებოდა, და არც მანაღვლებს კი არა, არ მაქვს არაფრის ხალისი. ასევე მაქვსბავშვობიდან კომპლექსები და მჯერა, არასდროს ვიქნები სოციალურ ქსელზე აგებული ტიპი, თუმცა გული მწყდება ამ სიტყვებსაც რომ ფეისბუქზე ვკრეფ, იძულებული ვხდები.. არ ვარ ის ტიპი, ვინც თვალში გაეჩხირება მასას თავისი სისუ...
|
|
შენ თუ გინდა დამეხმარო, ამ დარბაზიდან რომ გახვალ, გზაზე გადაიყვანე მოხუცი, ადგილი დაუთმე ორსულს და დაეხმარე ხელგამოწვდილს, დაუყარე ორი-სამი მოკბეჩა საკვები ქუჩის ძაღლს ან კატას, რადგან ქუჩაში, რამდენ გახარებულ სახესაც შეძლებ რომ დამანახო, იმდენჯერ შეძლებ გამაბედნიერო.
|
|
შენ ვიღაცა გითვალთვალებს,
ვიდეო კამერა არის მუდამ ჩართული, რომელიც იწერს შენს ყოველ მოძრაობას და ხმას. დასმულ კითხვაზე პასუხი უბრალოდ ცხოვრებაა. კავშირი სხვა სამყაროებთან სულების, შიშებისა და მოჩვენებითი შუქის სახით. ყოველი გასული წამი მომდევნოსთვის ისტორიაა, რომელზეც შესაძლოა გიყვებოდე პოეზიით ან მხატვრობით. რამდენჯერ ვეცადე მედიტაცია, მაგრამ გონება სრულად ვერანაირად გავთიშე, ვერც აზროვნებით, ვერც სუნთქვისა და ვერ... |
|
"სიყვარული არის მარხვა, რომელიც არ ხსნილდება" — ლაშა მარგიანი
ნახატი — "ბოლო აციმციმებამდე" Oil on canvas / 100 X 70 რუსთავი / დავით გარეჯის 15 (ჩემი კორპუსის პირდაპირ ქუჩის მხრიდან) |
|
შენი კი ქუჩა, რომელზეც ყველაფერი ოფიციალურად ლაგდება. მე არსაიდან ვიწყები და არსად ვმთავრდები, უბრალოდ ვგრძელდები. მთელი ცხოვრების გავლა ღირს, ერთი წუთი სიყვარულისთვის.
|
|
...skveri, qucha, rustavi, ეზო, სკვერი, ქუჩა, რუსთავი, სიკეთე, dobri, sikete, yellow, kviteli, yviteli, ყვითელი, სიყვითლე, ლელო, lelo, Chrysanthemum, ქრიზანთემუმი
|
|
მანქანა, გზები, კორპუსი, ქუჩა. გიხატავ ამ ლექსს. დროს ვკარგავ ფუჭად. ჩემში თუ ნახავ სულ ერთი მუჭა სითბოს, გაჩუქებ რადგან მე არ მსურს.
|
|
მუსიკის ზემოქმედება, ქუჩა, ეზო, სკვერი ან სახლის ოთხი კედელი. მსხვრევის ხმა სიბნელეში და ქალის კივილი, დამშვიდება პეპლის ეფექტის მსგავსად.
|
|
შენ კი ხარ ქუჩა, რომელიც რამდენიმე ნაბიჯში მთავრდები, მაგრამ ჩემში უსასრულოდ ისახები, ან უფრო რომელიმე კორპუსზე წარწერა – აქ ცხოვრობდა საქართველოს ან მსოფლიო მასშტაბის ადამიანი.
|
|
...ადგილს არ ვტკეპნი, არანაირი გათვლა, ქუჩა, სკვერი, რკინიგზის სადგური, თუ ვინმეს ეზო ყველა ის გზაა, სადაც სიარული არის მხოლოდ მოძრაობა, სადაც ფეხს მიყავხარ, სადაც ფსიქიკა და ...
|
|
და როდესაც მათი ქუჩა დასრულდება და გზა კი უსრულია, მოკლედ გადაკვეთს ჩემს ლინდაგს, მაშინ შეიგრძნობს რა და როგორ.. ანუ ოდესმე თუ დამათვალიერა ან წამიკითხა ...
|