1.

ყვითელი, გვერდებში ოდნავ მოყავისფრო თმით,
ფეხებზე დადებული წითელი ჩანთით
დავინახე გოგონა.

არ ვიცი,
რა აწუხებდა მას,
სასწრაფოდ სჭირდებოდა საჭირო ოთახი და ითმენდა
თუ უბრალოდ განიცდიდა ადამიანთან ხორციელ დაშორებას,
მის სახეზე შევამჩნიე სულიერი უხმო ტირილი,
ცრემლები კი თითქოს თვალებს შიგნით ესხმეოდა..

2.

შემოვიდა ხელგამოწვდილი ბავშვი,
რომელსაც თავზე ხელი გადავუსვი.
მინდოდა მიმეცა ...

გსიამოვნებს,
როდესაც შენზე წუხან,
როდესაც ვინმეს სტკივხარ.

აჩვენე ყველას,
რომ ძლიერი ხარ და აიტან ყველაფერს,
მხოლოდ იმიტომ რომ არ დასწყვიტო გული მათ,
ვისაც უყვარხარ,

რადგან შენ ნერვიულობ იმაზეც,
რომ გიწევს მათი გულისტკენა მძიმე ისტორიით,
მაგრამ თვითონ ვერ ხვდები,
რომ ამ დროს,

იკვებები საკუთარი მონაყოლი ტკივილებით
და დესერტად აყოლებ მსმენელის სითბოს,
ცრემლებს,
რომელიც ნებისმიერ თანხ...

სასახლისთვის მოჭრილი ხე
და ორმოს შეწირული გათელილი ყვავილი
ერთმანეთს ტირის.

მე ვღეჭდი ხის ცრემლებს საღეჭ რეზინასავით
და ვსვამდი ყვავილების მომწარო წვენს.

სიზმარში მათი ხმა მესმის,
რომელიც მაღვიძებს..

ზამთრის ნათელი დღე.

ჩვენ ერთმანეთს ვუყურებთ.

ვიცინით.

პირში გვადნება ხის ფოთლებიდან შეგროვილი თოვლი.

არ ვიცით,
როგორ გავუმხილოთ ერთმანეთს ჩვენი გრძნობები.

ვსხდებით გრძელ სკამზე ერთმანეთის გვერდით.

ვიყურებით ცაზე
და სახეზე გვეცემა ფანტელები.

ერთხელაც გავიღვიძებ
და ჩემს სხეულს შეეზრდება ყვითელი ბროწეულები.

მწვანე ცა.
წითელი ზღვა.
ლურჯი ღეროები მოიბამენ თეთრ ყვავილებს,
როგორც ხეს შეზრდილი გაჭიმული სქელი მავთული..
მკვეთრი სითეთრე.
თავისუფლების დროშა კი იფრიალებს ჩემს მეხსიერებაში,
როგორც დილას პირველი მზის სხივი შენს ფანჯარაზე.

ძროხა რძის ნაცვლად მწვანე ჩაის მოიწველება,
მისი მომწველნი იქნებიან ბინძური სულის მატარებელნი,
რომლებიც მალევე გამდიდრდებია...

ვიფიქრო ცოცხლებზე ეს ისე ძნელია,
როგორც მკვდარს უმღერო და მანაც ხმა გაგცეს.
რადგანაც ჭრელ-ჭრულა ლექსებზე მღერიან
ისინი, ვინც ხალხი უძიროდ გაძარცვეს.

მარტო ვარ, გოგონა ოცნებებს მინაზებს,
ნახატზე სიგიჟეს ცხოვრებას ვუტოლებ.
ფანჯარა. ცხელი ჩაი ტოვებს ორთქლს მინაზე.
პროტესტი. ბრძოლა და ყვირილი რუპორით!

სიტყვები. "ოცნება", "ცხოვრება" "ხალხს შია",
ვუკიდებ სიგარეტს და გამვლელს ვუწუდებ.
ხედავ და შენც იცი, ქვეყანა ტრაკშია ...

შეამჩნიე
ქუჩაში მიმავალი
სევდიანი, ცხოვრებისგან გატეხილი,
შენს გვერდით ჩამვლელი ადამიანი
გააჩერე,
ესაუბრე,
ეცადე დაეხმარო, სულიერად ან ხორციელად,
ეცადე მისცე მეორე დღეს, მზის ამოსვლის იმედი,
ეცადე გადაარჩინო,
და ეს ცდა — შენ გადაგარჩენს!

ცხოვრების დინების გზას
მხოლოდ წინ მივყავარ,
მამა.

ვგრძნობ,
შენც მხედავ და მომყვები,
რომ სადმე ფეხი არ დამიცდეს.

ადრე თუ გეგონა დედას უნდა დავეძინე,
ახლა შენზე ფიქრი არ მაძინებს,
რადგანაც ვხდები,
რომ ჩემს გვერდით ხარ
და უსმენ ჩემს სუნთქვას.

მწამს,
იქამდე არ გადავუხვევ გზას,
სანამ შენ თვალს მადევნებ,
მამი..

პაემანი
სარკეში
საკუთარ თავთან..

გძინავს მარტოს.

მე თუ ძაღლს მივცემ მცირედ საკვებს,
ის სანამ მიხვდება რომ შესაძლოა ცოტა ჩემთვისაც დამეტოვა,
გამომყვება კუდის ქიცინით,
მის მერე, როდესაც დარწმუნდება,
რომ იძულებული ვარ
საჭმელი დავიტოვო მეორე დღისთვის,
მიხვდება რომ არ ვჭირდები
და წავა.

ასეა ხალხთან ცხოვრებაშიც,
მე თუ ვუტოვებ მთელ გულს ადამიანს,
მას იმდენ ულუფად ჰყოფნის,
რა წონასაც იკავებს ეს ორგანო
და არა იმდენად,
რა სიყვარულსაც იტევს..

ჭია...