ოცდაათმეტრიანი კაქტუსის წვენი ვარ.
აფრიკა და უდაბნო.
შენს ფსიქიკაში შემავალი ტალღა,
რომელიც გირღვევს სიმშვიდეს და განდომებს კივილს,
რომელსაც მოგირჩენს ერთი ყლუპი მე.

ოცდაათმეტრიანი კაქტუსის წვენი ვარ.
აფრიკა და უდაბნო.
შენს ფსიქიკაში შემავალი ტალღა,
რომელიც გირღვევს სიმშვიდეს და განდომებს კივილს,
რომელსაც მოგირჩენს ერთი ყლუპი მე.

ნერვები,
როგორც არყით სავსე ბოთლი,
მას მიყოლებული ქვედა ტუჩის თხელი გარსი,
სიმშვიდე,
როგორც მიუწვდომელი ვარსკვლავი,
შფოთვა კი ის, რითაც გადააყოლებ დღიდან-დღეს.

მე ვარ წყნარი და მშვიდი, თუნდაც შევიშალო.
არ მიცნობ და არ იცი ჩემი გარეკვის პიკი.
შენ გეშინია ჭკუიდან შეშლის,
იმიტომაც არ მკითხულობ,
არც მათვალიერებ ნახატების სახით,
და არ მიკაკუნებ კარზე,
რადგან მე
შენთვის დიდი ხნის წინ მოვკვდი.

...