4:47 AM
მთელ გზაზე სამყოფი განცდილი სითბო
ადამიანები ვივიწყებთ
ერთმანეთის სახეებს,
ხმას,
ზოგჯერ არსებობასაც კი..

უფალი არასდროს გვტოვებს,
მაშინაც კი,
როდესაც ჩვენ ამას ვიჯერებთ,
რომ ვრჩებით მარტო.

ის გამოუვალ სიტუაციაში გვიგზავნის მხსნელს,
ანგელოზს, ადამიანის სახით,
რადგან არ დავკარგოთ მეორე დღის იმედი,
განვაგძოთ ბრძოლა
და ხეზე არ დავკიდოთ ჩვენი სხეული.

დღეს,
რუსთაველის გამზირზე,
ძველი ტექნიკური უნივერსიტეტის შენობასთან,
სადაც ახლა ლტოლვილები არიან შესახლებულნი,
შემხვდა ერთი დიდი ხნის უნახავი გოგონა,
რომელიც დაემშვიდობა თავის მეგობარს
და მომესალმა მე.

ჩავეხუტეთ ერთმანეთს
და ერთად გავლილმა რამდენიმე ნაბიჯმა
დამიტოვა სახლამდე მთელი გზის გასავლელი სითბო.
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 650 | დაამატა: nikadzamiashvili | ტეგები: მისალმება, სხეული, ნაბიჯები, შენობა, მეგობარი, იმედი, გოგონა, ჩახუტება, მარო, ვერლიბრი, სახე, სითბო, ერთმანეთი, მიტოვება, ადამიანი, სიტუაცია, ბრძოლა, რუსთაველის გამზირი, ნიკა ძამიაშვილი, nika dzamiashvili, ხმა, უფალი, ტექნიკური უნივერსიტეტი, ლტოლვილები, გეპეი | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
avatar