3:22 PM
მოკლედ 2, 3 ან 4 აპრილს მეტროში გოგონას ნახვის შესახებ..
დღეს ან ხვალ, თუკი რაიმენაირად შეძლებს ის გოგონა ჩემს ცნობას და მომესალმება, მომწერს, ან შემხვდება, ძალიან გამიხარდება, თუნდაც სხვასთან იყო, მისი ბედნიერი სახით ვიქნები მხიარული.

თუკი ვინმეს რაიმე ეჭვი დაებადა, დამიკავშირდეს, და დაწვრილებით მოვუყვები, რომ კართან შემოსასვლელის მარჯვენა კუთხეში ვიდექი, 2 თუ 3 გაჩერების შემდეგ ამოვიდა სხვა ასევე ლამაზი გოგონა, მიმზიდველი მარცხენა მხარეს დადგა, მაგრამ მე ვერ ვაქცევდი ვერანაირ ყურადღებას, ვგულისხმობ ვერც ვუყურებდი, სულ ალბათ სამი-ოთხჯერ დავხედავდი მას, ვიყურებოდი მოპირდაპირე მხარეს კარიდან ოდნავ მარჯვნივ მგონი მეორე სკამზე, პირველზე ვინ იჯდა არ მახსოვს, მის გვერდითაც ალბათ დაღლილი გოგონა იყო, დაახლოებით მისივე წლოვანების, მის გვერდით ვიფიქრებდი რომ დედამისია, მაგრამ მთელი 4-5 გაჩერება, ხმა არ გაუციათ ერთმანეთისთვის და ა.შ..

ათას რამეს დავწვრილმანდები, ოღონდაც გამოჩნდეს ის გოგონა. ძალიან გამიხარდება!..

არ ვარ პოპულისტი, არა პიარის მხრივ და ა.შ..
არამედ, უბრალოდ შეგიძლიათ გადააზიაროთ ეს ლექსი, რადგან იქნებ, შემთხვევით ნახოს იმ გოგონამ ვისაც მუხლებზე წითელი ფერის ჩანთა ან პარკი ედო და რაღაცნაირად მძიმე სახე ჰქონდა..

დაახლოებით იქნებოდა 2, 3 ან 4 აპრილს..
კატეგორია: ჩანაწერები | ნანახია: 490 | დაამატა: nikadzamiashvili | ტეგები: ყურადღება, ცელოფანი, გამოხედვა, მისალმება, გრძნობები, გაჩერება, თბილისის მეტრო, ისტორია, პარკი, გოგონა, გრძნობა, ადამიანი, სკამი, გოგო, წლოვანება, nika dzamiashvili, მეტრო, მუხლები, მიმზიდველი, ჩანთა, სითბო, ქალი, ეჭვი, ნიკა ძამიაშვილი, სახე | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
avatar