ლამაზი გამხდარი გოგონა - განწყობა
პირადად მე მაქვს.

ზომა - A4
აკვარელი, ფურცელი

ჩემი ტკივილების საწყისია ცხოვრება,
დასასრული — პოეზია.

ამ ყველაფრის გაძლების
მიზეზიც და მიზანიც — ღმერთი.

შთაგონება — შენ!..

მთავრობა გვეუბნება რომ ვცხოვრობთ სამოთხეში,
რეალურად კი არ ვიცით
დავიჭრათ ფრჩხილები,
თუ ნერვიულობით დავიკვნიტოთ.

მე და თბილისი.
ფოტოზეა ვაკის პარკიდან ხედი ნახევარ თბილისზე.
გადაღებულია თბილი, კარგი გოგონა, დალი წინწკალაძის მიერ.

me da tbilisi.
fotozea vakis parkidan khedi nakhevar tbilisze.
gadaghebulia tbili, kargi gogona, dali tsintskaladzis mier.

მე ვამაყობ, ბედრიერი ვარ, რომ ვარ ქართველი!
საქართველო - ხადას ხეობა.
მხრებზე ჩვენი ქვეყნის დროშა.

me vamakof, bednieri var, rom var qartveli!
saqartvelo - khadas kheoba.
mkhrebze chveni qveknis drosha.

საკუთარი ცხოვრება საკუთარი ბინის კედელზე.. / sakutari ckhovreba sakutrari binis kedelze..
ჩემი, ნიკა ჩერქეზიშვილის, ლაშა მარგიანის, ირაკლი ბერიას, თორნიკე ჭელიძის, ნოდარ რევაზიშვილის ლექსები, ჩემი შემოსასვლელი კარის კედელზე. / chemi, nika cherqezishvilis, lasha margianis, irakli berias, tornike chelidzis, nodar revazishvilis leqsebi, chemi shemosasvleli karis kedelze.

ამ ფოტოს ჰქვია შენი სახელი -
"მე შენ მიყვარხარ!.."
სხვა არაფერი..

მე და ლაშა მარგიანი ჩემი წიგნის პრეზენტაციაზე
ლაშა არის პირველი - კარგი ადამიანი, ჯიგარი, შემდეგ უკვე განსხვავებული, გიჟი გენიოსი. :)
ამ ფოტოს ჰქვია "ორი განგსტერი"
წიგნს კი — "როცა მზე ჩავა"

მე, ნონა პაპიაშვილსა და ლელა აბრამიშვილს გვიხარია ერთმანეთი
მე, ნონაჩკა და ლელუნა
ნიკა ძამიაშვილი, ნონა პაპიაშვილი და ლელა აბრამიშვილი

მე და მაკო ქობალია
ერთი კეთილი გოგონა.

ნუ ჩააწყობ ვაზნებივით ლექსებს
ერთ დიდი ზომის პარკში.

ნუ ცდილობ დაწვა ან გადაყარო აივნიდან,
რადგანაც ბოლო ამოსუნთქვამდე
არსებობს იმედი, რომ..

ვინმე გიპოვის ქუჩაში,
გადაგშლის
და ფეხზე წამოგაყენებს...

ჩვენ ახლა ვზივართ
და თავისით გადის დღე,
უკეთესობისკენ არაფერს დავეძებთ.
ხორციელ ტკივილებს იმდენად ვამძიმებთ,
ძნელია,
რომ წერო სულიერ განცდებზე...

მტირალი გოგონა
პირადად მე მაქვს

ზომა - A4
აკვარელი, ფურცელი

თვითმკვლელთათვის ლოცვა არ შეიძლება..
გაჩუქებულია

ზომა - 23,5 X 30
აკრელი, ტილო

გრძნობა ფერებით გამოხატული.
გაჩუქებულია

ზომა - არ ვიცი
აკვარელი, ქაღალდი

როდესაც იმედიც კი უკვე ფასიანია,
მაშინ ძნელია ისაუბრო ნაგავზე,
როთაც ვიხრჩობით.

როდესაც ლაპარაკს არა აქვს აზრიც და მიზეზიც,
ნაბიჯს კი გადადგმის უფლება,
შენ კი მაინც საათობით ბოდიალობ
და ესაუბრები საკუთარ თავს.

როდესაც ხარ მსხვერპლი
და ვერ აცნობიერებ,
რადგან გიფუთავენ ამას ლამაზად
და ვერ ხვდები რომ ესაა ცხოვრება.

როდესაც შეგიძლია აკეთო არაფერი,
მაგრამ ხალხი დაარწმუნო შენი კეთების სიმართლეში.

როდესაც შეგიძლია იყო ფალოსი
და უცებ გაღიარონ.

როდესაც შეგიძლია ხელი ჩაიქნიო მაშინ,
როდესაც მთელი გზა გაიარე
და ასე ახლოს ხარ გამარჯვებასთან.

როდესაც შეგიძლია იყო მომღერალი
ხმის ამოუღებლად
და არაფერი განაღვლებდეს.

როდესაც არ შეგიძლია მართავდე საკუთარ თავს
და საჯაროდ ხალხს ატყუებდე მათ წინამძღვრობაში.

როდესაც შეგიძლია ისაუბრო ღმერთზე,
და თვითონაც არ გწამდეს ის.

როდესაც სისხლის ... კითხვის გაგრძელება »

სახეზე მომემატა ნაოჭი,
წვერიც გამიხშირდა.
მიღრმავდება თვალსქვემოთ ღრმულები.

მივხვდი,
ჩემს ეზოში
ონკანიდან
დღემდე წვეთავს
ჩემს მიერ გავლილი
და დარჩენილი წლები.