მე არასდროს გამიკეთებია, რომელიმე პოსტის რეკლამა ინტერნეტში, კერძოდ სოც ქსელებზე დაბუსტვას ვგულსიხმობ, რომ არ მოვეწვიე თამარას საღამოსა და გამფონისთვსი წიგნის მაღაზიაში და რომ არ გამოვსულიყავი 27-ზე, ამ წლის ფოტო არც მექნებოდა, და არც მანაღვლებს კი არა, არ მაქვს არაფრის ხალისი. ასევე მაქვსბავშვობიდან კომპლექსები და მჯერა, არასდროს ვიქნები სოციალურ ქსელზე აგებული ტიპი, თუმცა გული მწყდება ამ სიტყვებსაც რომ ფეისბუქზე ვკრეფ, იძულებული ვხდები.. არ ვარ ის ტიპი, ვინც თვალში გაეჩხირება მასას თავისი სისულელით და მე რასაც მიფიქრია, რაც მინახავს, რა კითხვებიც გამიჩნდა, იმის მოძებვნა ქართულ ინტერნეტში აზრი არ ჰქონდა და ზოგ რამეს ინგლისურად, რუსულად, იაპონურად და ჩინურად, რადგან დიდი მასაა და როგორც უინტერესო ნაგავითაც გადატენილია, შესაძლოა ფონს უკან გამოჩნდეს, იმალებოდეს სერიოზული ინფორმაცია და რა კითხვებზეც ვერ ვიპოვე ინტერნეტში პასუხი, დავფიქრდი, შევიგრძენი, მივხვდი და მივედი ჩემით იმ წერტილამდე, რომლის იქით ისევ იწყება ახალი წერტილი და საინტერესოა ამის შემეცნება..

მაგრამ ამ ტვინის ... კითხვის გაგრძელება »