ნებისმიერ მცირე სითბოზე, გაღიმება, სიტყვა თუ ქმედება, გვერდში დგომა თუ.. შემიძლია გადავყვე ადამაინს, მაგრამ ვერ ვიტან უსამართლობას, ვერც ინტერნეტ-კონტაქტებიდან ფეხზე დაკიდება, ვთქვი და იმის იქით არ მაინტერესებს პასუხი, ან სამსახურის მხრივ (რადგან უფროსი ხარ, რაღაც არ მოგეწონება, თუნდაც ისე იყოს გაკეთებული, როგორც თვითონ მოუწოდება დამქირავებელს, მაინც არცხვენ ხალში) იმიტომავ ვწერ და ვხატავ და ამით ვცდილობ შევინახო თავი.. ასევე ისაა მურტალი, რომ ვიღაც ჭიჭიკოებს რომ ეძახიან ტელევიზიაში რაღაც სისულელეზე და მე მექნება კომპლექსი, რომ როგორ, მე ხომ არ ვარ პიარშიკი ტიპი, ვარ, ნამდვილი საკუთარ თავში და ნებისმიერ ნათქვამ, დაწერილ თუ დახატულ აზრსა თუ სიტყვაში, ჰოდა მე არ ვთხოვ, ისე ვიზამ, რომ ოდესმე თვითონ.. მაგრამ ის პირველი ტალღა რითი შევქმნა, მე ხომ პური მინდა, ასევე მეუღლე, ბავშვი, ჩაცმა, თეატრში საღამო, ქართული ცეკვები, სპექტაკლი თუ კონცერტი, ოპერაში ბალეტი, გალერეებსა და მუზეუმებში გამოფენები და ა.შ.. ბავშვის საინტერესოდ აღსაზრდელად, ამისთვის საჭიროა თანხა.. ჰოდა, ნერვები მაწყდება, აქ და ახ ... კითხვის გაგრძელება »