ნიკა ძამიაშვილი
მთავარი » 2018 » ივნისი » 21 » * * *
8:00 PM
* * *
გავდივარ ქუჩაში
და უაზროდ ვხეტიალობ.

ვგრძნობ,
ყოველი შენკენ გადმოდგმული ნაბიჯით
ვუახლოვდები საკუთარ სახლს,

მაგრამ იმასაც ვგრძნობ,
რომ ვერასდროს გავხსნი მის კარს.
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 664 | დაამატა: nikolozqartveli | ტეგები: ლექსი, გრძნობა, ნიკა ძამიაშვილი, სახლი, პოეზია, ქუჩა, nika dzamiashvili, ბინა, ხეტიალი, ნაბიჯი | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
Log in:
avatar