9:52 PM
* * *
ლაშამ მითხრა —
ნიკუშ, მაშინ ხარ პოეტი,
როდესაც შეძლებ გაანადგურო
საკუთარი საუკეთესო ლექსი.

მაშინ გამიკვირდა,
ახლა კი ვხვდები ნათქვამის არსს.

ერთი დასავიწყებელი გოგო,
ერთი დაუვიწყებელი მზერა
და სითბოს გულისთვის დანებება.
ერთხელ მის სახეზე ცრემლი.

ერთი ლიტრი არაყი.
სამი ჭიქა, როგორც ყოველთვის..
ერთი კი ყოველთვის ცარიელი,
მაგრამ სველი.

ჩემს წიგნაკში
ერთი ამოხეული ფურცელი,
მას მოჰყვა მეორე-მესამე..
და გულზეც მომეშვა.
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 758 | დაამატა: nikolozqartveli | ტეგები: poezia, არაყი, ნიკა ძამიაშვილი, პოეზია, leqsi, ცრემლი, nika dzamiashvili, ლექსი, წიგნაკი, გოგო | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
avatar