8:59 AM
* * *
სად მივყავარ გზას,
თუკი ის არასდროს მთავრდება
მას არც ნომრები და არც შუქნიშანი გააჩნია.

მე ვარ გზა.
ჩემი ცხოვრებაა გზა.
შენი კი ქუჩა,
რომელზეც ყველაფერი ოფიციალურად ლაგდება.

მე არსაიდან ვიწყები და არსად ვმთავრდები,
უბრალოდ ვგრძელდები.

მთელი ცხოვრების გავლა ღირს,
ერთი წუთი სიყვარულისთვის.
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 665 | დაამატა: nikolozqartveli | ტეგები: ქუჩა, nika dzamiashvili, ნიკა ძამიაშვილი, გზა, ლექსი, ცხოვრება, poezia, leqsi, სიყვარული, პოეზია | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
avatar