 მე, მაკო ქობალია და თეონა ფუტკარაძე Attachments: სურათი 1 |
 მე და თეონა ფუტკარაძე ( მე რობოტი ) Attachments: სურათი 1 |
|
ნუ ჩააწყობ ვაზნებივით ლექსებს
ერთ დიდი ზომის პარკში. ნუ ცდილობ დაწვა ან გადაყარო აივნიდან, რადგანაც ბოლო ამოსუნთქვამდე არსებობს იმედი, რომ.. ვინმე გიპოვის ქუჩაში, გადაგშლის და ფეხზე წამოგაყენებს... |
|
ჩვენ ახლა ვზივართ
და თავისით გადის დღე, უკეთესობისკენ არაფერს დავეძებთ. ხორციელ ტკივილებს იმდენად ვამძიმებთ, ძნელია, რომ წერო სულიერ განცდებზე... |
 მტირალი გოგონა
პირადად მე მაქვს ზომა - A4 აკვარელი, ფურცელი Attachments: სურათი 1 |
 თვითმკვლელთათვის ლოცვა არ შეიძლება..
გაჩუქებულია ზომა - 23,5 X 30 აკრელი, ტილო |
 გრძნობა ფერებით გამოხატული.
გაჩუქებულია ზომა - არ ვიცი აკვარელი, ქაღალდი |
|
როდესაც იმედიც კი უკვე ფასიანია,
მაშინ ძნელია ისაუბრო ნაგავზე, როთაც ვიხრჩობით. როდესაც ლაპარაკს არა აქვს აზრიც და მიზეზიც, ნაბიჯს კი გადადგმის უფლება, შენ კი მაინც საათობით ბოდიალობ და ესაუბრები საკუთარ თავს. როდესაც ხარ მსხვერპლი და ვერ აცნობიერებ, რადგან გიფუთავენ ამას ლამაზად და ვერ ხვდები რომ ესაა ცხოვრება. როდესაც შეგიძლია აკეთო არაფერი, მაგრამ ხალხი დაარწმუნო შენი კეთების სიმართლეში. როდესაც შეგიძლია იყო ფალოსი და უცებ გაღიარონ. როდესაც შეგიძლია ხელი ჩაიქნიო მაშინ, როდესაც მთელი გზა გაიარე და ასე ახლოს ხარ გამარჯვებასთან. როდესაც შეგიძლია იყო მომღერალი ხმის ამოუღებლად და არაფერი განაღვლებდეს. როდესაც არ შეგიძლია მართავდე საკუთარ თავს და საჯაროდ ხალხს ატყუებდე მათ წინამძღვრობაში. როდესაც შეგიძლია ისაუბრო ღმერთზე, და თვითონაც არ გწამდეს ის. როდესაც სისხლის ... კითხვის გაგრძელება » |
|
სახეზე მომემატა ნაოჭი,
წვერიც გამიხშირდა. მიღრმავდება თვალსქვემოთ ღრმულები. მივხვდი, ჩემს ეზოში ონკანიდან დღემდე წვეთავს ჩემს მიერ გავლილი და დარჩენილი წლები. |
 ჩემი პირველი ნახატი ზეთის საღებავებით
საჩუქარია ზომა - 30 x 23.5 ზეთის საღებავები, ტილო |